به نقل از «پارس نیوز»

گریم ببعی سپیده خداوردی در کلبه عمو پورنگ + عکس

تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۰۴۳۷۲

سپیده خداوردی یکی از بازیگران خوب ایرانی است. منبع این تصویر اینستاگرام سپیده خداوردی است. سپیده خداوردی هم اکنون در سینما ایران فعالیت می‌کند. در ادامه تصویری جدید از سپیده خداوردی را ملاحظه می‌کنید.

وضعیت تاهل و ازدواج

از نکات پرجستجو بیوگرافی سپیده خداوردی وضعیت تاهل و ازدواج اوست . سپیده خداوردی متاهل است و در خرداد 1391 با امین نظری ازدواج کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ثمره ی این زندگی پسری به نام سانیار است.

سپیده خداوردی و پسرش + عکس تدریس موسیقی

خانم بازیگر در کنار فعالیت بازیگری ، مادری و نوازندگی ؛ مدرس ساز پیانو ، تنبک ، تار ، تئوری موسیقی ف سلفژ ، وزن خوانی و … می باشد

جوانی سپیده خداوردی در یک گروه موسیقی + عکس بازی متفاوت در کلبه ی عمو پورنگ

وی درباره ایفای نقش در «کلبه عموپورنگ»، اضافه کرد: “سانیار” کارهای دراماتیکم را می‌دید، اما دوست نداشت و من دوست داشتم ثمره نبودن‌هایم را ببیند؛ وقتی این کار به من پیشنهاد شد، دوست داشتم در شخصیتی که به من داده می‌شود همه خود سانسوری‌ها را کنار بگذارم و همه آن کودک درونی باشم که خودم دوست دارم، وقتی دیدم شخصیتم در کلبه عموپورنگ به همین صورت خواهد بود آن را پذیرفتم و حالا شخصیتم و همه حرکت‌ها و نقل قول‌هایش را دوست دارم.

این بازیگر افزود: اولین چیزی که در “کلبه عموپورنگ” برایم مهم است این است که پسرم آن را با همه بازپخش‌هایش می بیند و از فضای مجازی دور شده و تلویزیون را دوست دارد، از طرفی خودم می‌توانم تمام ابعاد پنهان وجودم را در فضایی جدید ابراز کنم.

خداوردی تصریح کرد: خودم را آماده کرده بودم برای اینکه هرگونه واکنشی را از سمت مردم ببینم چون آن‌ها همیشه مرا در یک ژانر خاص دیده بودند و حالا در شرایطی جدید مرا می‌دیدند. منتظر قضاوت‌ها و قیاس‌ها بودم ولی بعد از اولین سکانس کلبه عموپورنگ همه انعکاس‌هایی که به سمت من می‌آمد واکنش‌هایی با انرژی مثبت بود و باعث شد از خوشحالی نفس در سینه من حبس شود.

سپیده خداوردی همکار عموپورنگ شد + عکس

 

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: سپیده خداوردی سپیده خداوردی کلبه عموپورنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۰۴۳۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فقط یکی از معلم‌ها می‌داند

‌خبرگزاری مهر، گروه مجله _ مرتضی درخشان: اینکه یک پسر در آینده چه‌کاره می‌شود را می‌توان اول از همه از خودش پرسید و پاسخی که دریافت می‌کنید اغلب خلبان، پزشک یا مهندس است. البته ضمن احترام به صنف «لاستیک فروشان»، این قاعده، استثنائاتی مثل آن لاستیک فروش محترم هم دارد؛ اما این پاسخ اصلاً معتبر نیست، شما باید از افراد دیگر هم بپرسید، هرچند، در آنها هم پاسخ کلیشه‌ای بسیار دیده می‌شود.

مثلاً در زمان ما پدر و مادرها مصرّاََ معتقد بودند که ضمن احترام به شغل شریف «حمالی»، ما نهایتاً حمال می‌شویم که البته بعضی اعتقاد داشتند که همان موقع حمال هستیم که البته با پیشرفت تکنولوژی و آشنایی پدر و مادرها با مشاغل جدید امروزه این رویه تغییر کرده و بخصوص مادرها معتقدند که بچه‌ها «یک چیزی» می‌شوند که آن یک چیز حتماً حمال نیست.

خاله‌ها و دایی‌ها معتقد بودند که این بچه هوش سرشاری دارد و ضمن احترام به «یک جایی»، یک روز این بچه به یک جایی می‌رسد! البته اگر شما رقیب فرزندان آن‌ها بودید ضمن احترام به «هیچ جا» شما به هیچ جا نمی‌رسیدید.

عموها و عمه‌ها خیلی متأثر از رفتار پدر و مادر شما آینده شما را ترسیم می‌کردند و اگر شما را دوست داشتند می‌گفتند که این بچه خیلی «باهوش» است و ضمن احترام به مقام شامخ «پدر»، یک روزی مثل پدرش یک چیزی می‌شود، اما اگر پدر شما و همسرش را دوست نداشتند، ضمن احترام مجدد به مقام شامخ «پدر» می‌گفتند، این هم مثل پدرش هیچ چیز نمی‌شود.

بهترین روش برای فهمیدن آینده فرزندان، جست‌وجو در بین معلم‌های مدرسه بود. نه اینکه معلم‌ها بدانند؛ اما یکی از معلم‌ها معمولاً می‌فهمید. شما باید بگردید و برای هر دانش‌آموز آن معلم خاص را پیدا کنید.

از نظر مشاوران مدرسه که همه دانش‌آموزان اگر با همین روند ادامه بدهند ضمن احترام به «مشکلات جدی»، در آخر سال به مشکلات جدی بر می‌خورند. معلم‌ها هم اغلب معتقدند که ضمن احترام به «زندانیان و خلافکاران»، دانش‌آموزان آخرش از راه به‌در می‌شوند و از این حرف‌ها! اما یک معلم هست که انگار همه‌چیز را می‌فهمد، یکی که هر دانش‌آموز یکی برای خودش دارد و مال من «علیرضا افخمی» بود؛ معلم ریاضی سال اول دبیرستان.

من استعداد خاصی در فیزیک، هندسه و ورزش داشتم، خودم در کودکی فکر می‌کردم که فضانورد بشوم، در راهنمایی تصورم این بود که مدیر یک جایی خواهم شد، اما در دبیرستان، وقتی آقای افخمی به ما موضوع تحقیق داد که یک جوان چه خصوصیاتی باید داشته باشد، وقتی نتیجه کارها را بررسی کرد و به کلاس برگشت از یک ساعت و نیم زمان کلاس، حدود یک ساعت در مورد تحقیق من صحبت کرد. نه اینکه از تحقیق خوشش آمده باشد، نه! از یک جمله خوشش آمده بود. من یک جایی از این تحقیق برای نقل قول از پدرم نوشته بودم: «پدرم می‌گوید…» و همین جمله شده بود موضوع کلاس ما!

اصلاً قواعد تحقیق را رعایت نکرده بودم، حتی حرف مهمی هم در تحقیقات من نبود. علیرضا افخمیِ جوان، که خیلی لاغر بود و ریش کوتاه یک دستی داشت از این شکل نقل قول من خوشش آمده بود. او همان معلم من بود که فهمید قرار است چه‌کاره شوم، اما من همیشه با او «ارّه بده و تیشه بگیر» بودم. نهایتاً روزی که فهمیدم او درست فهمیده بود، دوست داشتم اینها را برایش بنویسم و بخوانم، اما سرطان این حسرت را به دل من گذاشت و آقای افخمی را توی بیمارستان پیدا کرد و با خودش برد.

خیلی دوست نبودیم، اما می‌توانستیم در پیری دوستان خوبی باشیم. مثل بعضی‌ها که این روزها دوستان خوبی برای هم شدیم. «علیرضا افخمی» خیلی شاگرد داشت، حتی شاید وقتی بعد از مدت‌ها من را می‌دید نمی‌شناخت، اما من فقط و فقط یک افخمی داشتم…

کد خبر 6094247